Kurteisi snúðurinn

Sæl veriði og nú er frekar langt um liðið síðan seinast, en mikið hefur verið að gera að koma öllu í rútínu eftir sumarfrí.

Það verður að segjast að Björgvin Arnar bræðir alla og þá sérstaklega hjúkkurnar hér á barnaspítalanum. Björgvin er með lungnabólgu og varð smá dramatík á laugardagnóttina þegar hann var að metta frekar illa að við komum hingað á spítalann með sjúkrabíl.

Björgvin þakkar fyrir allt sem honum er boðið eða þarf að gera við hann:
- Nú þarf ég að mæla þig aðeins - Já takk
- Viltu fá mjólk að drekka - Já takk
- Má ég gefa þér púst - Nei takk
- Voðalega ertu duglegur - Takk takk.

Kurteisara barn hafa þau bara aldrei vitað um, enda uppeldið alveg einstakt haha ónei, prinsinn minn er einstakur! :)

Nú er staðan sú að hann mettar vel á daginn og þarf því ekki súrefni en hann þarf það á nóttunni og er hann að fá stera og sýklalyf í æð og vonandi kemst hann yfir þetta fljótlega svo að við getum farið heim.

Alltaf er hann glaður og ánægður, nægjusamur er strákurinn og mikill gleðigjafi.

Ég var að hugsa það um daginn hvaða tilfinning er best, hvenær er það sem manni líður best og getur lokað augunum og notið stundarinnar. Þá komst ég að þeirri niðurstöðu að það er þegar ég get verið heima hjá mér á kvöldin slappað af eða verið að gera eitthvað annað þegar barnið manns er sofandi inni í rúmi, hreint og fínt og mett og líður vel. Ekkert er betra í þessum heimi, svo einfalt er það.

Kveðja frá Barnaspítala Hringsins,
Ásdís og Björgvin Arnar